Met 77 waren we, de ‘jonge journalisten’ geselecteerd voor de European Young Media Days. We kozen een discipline (in mijn geval: multimedia) en werden drie dagen lang losgelaten in het Europees Parlement.

Samen met twee collega’s uit Hongarije en Zuid-Korea / Noorwegen besloot ik de zogenoemde migratiecrisis onder de datajournalistieke loep te nemen. Want je weet, Europa wordt overstroomd door zwermen vluchtelingen. Toch? Wij zetten een aantal cijfers op een rijtje. Case: Frankrijk.

(Link naar de interactieve grafiek: https://infogr.am/france_2014-91559)

We kozen ervoor om uit te gaan van het idee van gastvrijheid; van toeristen, migranten en vluchtelingen als één categorie: het zijn allen mensen die grenzen oversteken naar landen die de hunne niet zijn, mensen die wij als ‘vreemdelingen’ in de straten kruisen.

Op die stelling kwam nogal wat kritiek. Dat toeristen voor een stevig deel van ons bnp zorgen, bijvoorbeeld. Maar gastvrijheid kun je geen gastvrijheid noemen als ze enkel tegen betaling bestaat. En ook een redenering die niet gebaseerd is op een economisch uitgangspunt kan steek houden. Anders ben je een marxist – of een neoliberaal. Zelden zijn de momenten dat die twee uitersten in hetzelfde mandje belanden. Om maar te zeggen dat het een bijzonder vruchtbare samenwerking was.

‘Foreigners in European Lands’. Mijn infografieken, Barbara Majsa’s tekst, Ingi Mehus’ photoshopskills.